pojedynczy

pojedynczy
прил.
• единичный
• единоличный
• индивидуальный
• личный
• необыкновенный
• необычный
• одиночный
• одноместный
• особенный
• особый
• отдельный
• смешной
• странный
* * *
pojedyncz|y
1. единичный;

\pojedynczye wypadki единичные случаи; \pojedynczye strzały отдельные выстрелы;

2. одиночный;

cela \pojedynczya одиночная камера; gra \pojedynczya спорт. одиночная игра (0 теннисе); ● okno \pojedynczye одинарное окно; liczba \pojedynczyа грам. единственное число;

zdanie \pojedynczye грам. простое предложение
+

2. oddzielny, osobny

* * *
1) едини́чный

pojedyncze wypadki — едини́чные слу́чаи

pojedyncze strzały — отде́льные вы́стрелы

2) одино́чный

cela pojedyncza — одино́чная ка́мера

gra pojedyncza — спорт. одино́чная игра́ (в теннисе)

- liczba pojedyncza
- zdanie pojedyncze
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Полезное


Смотреть что такое "pojedynczy" в других словарях:

  • pojedynczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący osobno; jednostkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pojedyncze strzały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojedynczy — 1. «występujący sam jeden, oddzielnie, osobno; rozpatrywany w oderwaniu od innych, jeden z wielu; jednostkowy, poszczególny» Chwytać z rozmowy tylko pojedyncze słowa. Pojedynczy wypadek o niczym nie świadczy. Szukać pojedynczego pokoju. ∆ jęz.… …   Słownik języka polskiego

  • jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… …   Słownik języka polskiego

  • indywiduum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. indywiduumdua {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedynczy okaz, przedstawiciel jakiejś grupy, gatunku; osobnik, pojedynczy żywy organizm, egzemplarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzadko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jeden — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak przym. IIIb, M. ż jedna, n jedno {{/stl 8}}{{stl 7}} najmniejsza z liczb naturalnych; jedność, jednostka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden człowiek, pies, wóz. Jedna kobieta, owca, sukienka. Jedno dziecko, okno.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • КОЛОННА ОДНОВЕТВЕВАЯ — колонна 1., ствол которой образован одним стержневым элементом (Болгарский язык; Български) едностеблена колона (Чешский язык; Čeština) jednodříkový sloup (Немецкий язык; Deutsch) einstielige Stütze (Венгерский язык; Magyar) tömöroszlop… …   Строительный словарь

  • bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

  • fasetka — ż III, CMs. fasetkatce; lm D. fasetkatek 1. zdr. od faseta (zwykle w zn. 1) Narożne fasetki. 2. biol. «część składowa oka złożonego stawonogów, stanowiąca pojedynczy układ optyczny; oczko proste» …   Słownik języka polskiego

  • idiomatyzm — m IV, D. u, Ms. idiomatyzmzmie; lm M. y jęz. «wyrażenie, zwrot (czasem pojedynczy wyraz) właściwe tylko danemu językowi, nie dające się przetłumaczyć dosłownie na inny język» Idiomatyzm polski, angielski, łaciński. Idiomatyzmy gwary złodziejskiej …   Słownik języka polskiego

  • indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… …   Słownik języka polskiego

  • jednostkowo — «w sposób uwzględniający jeden, pojedynczy, jednostkowy wypadek; oddzielnie» Badać, opracowywać coś jednostkowo …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»